~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
...............................................................σελίδες για τα σύγχρονα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Επιμέλεια: Πάνος Σ. Αϊβαλής, δημοσιογράφος
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
..........................................................Άνθρωποι και Φύση πάνω από τα κέρδη
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Κ ο ι ν ω ν ί α

Τρίτη 29 Μαΐου 2018

ΕΚΔΗΛΩΣΗ για τον Βαγγέλη Κτιστάκη, τον Χανιώτη Κομμουνιστή Αγωνιστή



ΕΚΔΗΛΩΣΗ για τον Βαγγέλη Κτιστάκη, τον Χανιώτη Κομμουνιστή Αγωνιστή

Με επιτυχία και μεγάλη ανταπόκριση από κόσμο, η ΤΕ Χανίων του ΚΚΕ τίμησε το Σάββατο 26 Μάη τον ήρωα κομμουνιστή Βαγγέλη Κτιστάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και γραμματέα περιοχής Κρήτης, που θυσίασε τη ζωή του για την υπόθεση της εργατικής τάξης.
Ήταν μια εκδήλωση ενταγμένη στα πλαίσια του εορτασμού των 100 χρόνων ΚΚΕ αλλά τιμώντας ταυτόχρονα την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών.
Ο Βαγγέλης Κτιστάκης γεννήθηκε το 1908 στα Χανιά και εκτελέστηκε 16 Ιουνίου 1944 κατά την μεταφορά του από τις φυλακές της Αγυιάς στον τόπο εκτέλεσης του, τον Γολγοθά Αγυιάς, όπου και έγινε η εκδήλωση. Η εκδήλωση ξεκίνησε με ομιλία απο τον Γραμματέα της ΤΕ Χανίων του ΚΚΕ, Αλέκο Μαρινάκη. Απονεμήθηκαν έπαινοι ως φόρος τιμής στους συγγενείς του Βαγγέλη Κτιστάκη και ολοκληρώθηκε με θεατρικό δρώμενο αφιέρωμα στη ζωή και το έργο του από την θεατρική ομάδα της ΚΝΕ στα Χανιά.
Η ομιλία, όπως και το θεατρικό δρώμενο έδωσαν ιδιαίτερη βάση στη ζωή του Βαγγέλη Κτιστάκη, τον προσωπικό του αγώνα για την ανάπτυξη του κομμουνιστικού κινήματος στο Νομό Χανίων, δεμένο με τους αγώνες που έδινε το ΚΚΕ πανελλαδικά εκείνη την περίοδο για να στήσει γερές κομματικές οργανώσεις και παράλληλα να παλέψει ενάντια στο φασισμό, δημιουργώντας ισχυρό εθνικοαπελευθερωτικό μέτωπο.

~~~~~~~~
   Η βιογραφία του Βαγγέλη Κτιστάκη    
Ο Βαγγέλης Κτιστάκης εκτελέστηκε από τους Γερμανούς τον Ιούνη του '44. Ήταν Γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Κρήτης. Γεννήθηκε το 1908 στα Χανιά από εύπορη οικογένεια. Σπούδασε πολιτικές κι οικονομικές επιστήμες στην προπολεμική Γερμανία, όπου ζυμώθηκε στον αντιφασιστικό αγώνα της γερμανικής εργατικής τάξης και του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας. Έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας σε μια κρίσιμη στιγμή για το Κόμμα, που προσπαθούσε να ανοίξει το δρόμο προς μια μαζική δράση και δημιουργία.
Στρατιώτης στο μεγάλο στρατό των αγωνιστών, χωρίς καμία επιφύλαξη και δινόταν ολόκληρος χωρίς δισταγμό στον αγώνα του Κόμματος, με πίστη.
Ο Βαγγέλης Κτιστάκης έζησε τα χρόνια του καπιταλιστικού θριάμβου και των συνακόλουθων αδιεξόδων. Μέσα στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο πέρασε τα παιδικά του χρόνια, μέσα στη δίνη του δευτέρου σκοτώθηκε. Μέσα σε αυτό το ιστορικό σκηνικό γεννήθηκε η πίστη, η ιδεολογία, το πολιτικό σχέδιο τα οποία υπηρέτησε και για τα οποία έδωσε τη ζωή του.
Η οικογένειά του ήταν τυπικά αστική, μέρος της δραστήριας οικονομικής και ταυτόχρονα πνευματικής και πολιτικής ελίτ της πόλης. Η κοινωνική θέση και οι οικονομικές δυνατότητες της οικογένειάς του εξασφάλισαν στο νεαρό Βαγγέλη άνετη παιδική και εφηβική ηλικία και τον οδήγησαν σε λαμπρές σπουδές. Στα μέσα της δεκαετίας του 1920 έφυγε για την Γερμανία όπου, στο Βερολίνο, ολοκλήρωσε στα 1931 σπουδές στις Νομικές και Οικονομικές Επιστήμες.
Ο Βαγγέλης μπήκε στη ζωή των Χανιωτών με ολάνοιχτα πανιά. Δεν ήταν μόνο ο αριστούχος στις νομικές και πολιτικές επιστήμες του Πανεπιστημίου του Βερολίνου. Η μελέτη του διαλεκτικού και ιστορικού υλισμού, η αφομοίωση της κοσμοθεωρίας του μαρξισμού, του είχαν ανοίξει ευρύτατους πνευματικούς ορίζοντες. Αγκάλιαζε όλα τα προβλήματα που απασχολούσαν την ανθρωπότητα και την Ελλάδα, δεν είχε ερωτηματικά μέσα του. Άνθρωπος λεβέντης, καλωσυνάτος, ευγενικός αλωνίζει τα Χανιά και κατακτά τις καρδιές των συμπολιτών του.
Ο Βαγγέλης Κτιστάκης, εντάχθηκε στις γραμμές της Κομμουνιστικής Οργάνωσης των Χανίων, μια οργάνωση που έμελλε να έχει εξαιρετικά πολυκύμαντη ιστορία. Συνάντησε εκεί άλλους αγωνιστές όπως τον Γιώργο Τσιτήλο, φοιτητή τότε που μόλις είχε διωχθεί από το Πανεπιστήμιο εξαιτίας της συμμετοχής του σε αγώνες και που έμελλε να βρει τον θάνατο στις γραμμές του Δημοκρατικού Στρατού, στην Κρήτη. Στον Πάνο Κορνάρο, φοιτητή που επίσης είχε διωχθεί, στον Νίκο Μαριακάκη, γεωπόνο, αγωνιστές που, αφού παραδόθηκαν σιδηροδέσμιοι από την βασιλική κυβέρνηση του Τσουδερού στους Γερμανούς κατακτητές, εκτελέστηκαν στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944 με τους Διακόσιους.
Με ισχυρό πυρήνα διανοουμένων και με προσβάσεις σε συνδικαλιστικά στελέχη του εργατικού και αγροτικού, επαγγελματικού χώρου η οργάνωση ανέπτυξε πλούσια δραστηριότητα στην πόλη και στα χωριά των Χανίων. Οι συνδικαλιστικοί, οι ταξικοί αγώνες συνδυάζονταν με πολιτιστικές δραστηριότητες και οι κινητοποιήσεις για τα καθημερινά με γενικότερη διαφώτιση για τα μεγάλα ζητήματα της πολιτικής και της ιδεολογίας. Η οργάνωση λειτουργούσε ως μάχιμο σώμα αλλά και ως σχολείο που προετοίμαζε τους ανθρώπους του μόχθου για τα επερχόμενα. Κινήματα όπως των ακτημόνων ή των εφέδρων πολεμιστών στηρίχθηκαν από την οργάνωση όπως και δραστηριότητες στον χώρο της νεολαίας και των διανοουμένων της πόλης.
Προοδευτικά, καθώς σωρεύονταν τα σύννεφα του ναζισμού και του πολέμου στην Ευρώπη και πλησίαζαν και στη χώρα μας, η οργάνωση των Χανίων επένδυσε περισσότερο στην αντιπολεμική και αντιφασιστική δράση. Στα 1936, όταν οι πολιτικές ελίτ της αστικής τάξης εκχώρησαν τη εξουσία τους στη δικτατορία των ανακτόρων και του Ιωάννη Μεταξά, η κομματική οργάνωση των Χανίων βρέθηκε με μηχανισμούς και κύρος που την προστάτευσαν. Στο γεγονός αυτό - στις λαϊκές κινητοποιήσεις - οφείλεται ότι οι αρχές δεν μπόρεσαν να στηρίξουν κατηγορίες άξιες λόγου εναντίον του Κτιστάκη στις πολυάριθμες διώξεις που του ασκήθηκαν, αλλά και το γεγονός ότι ο Βαγγέλης Κτιστάκης ήταν ανάμεσα στα λίγα στελέχη του ΚΚΕ που δεν συνελήφθησαν στη διάρκεια της δικτατορίας.
Η Κομματική Οργάνωση των Χανίων του ΚΚΕ και ο Κτιστάκης προσωπικά - σε συνεργασία με τον Μάρκο Βαφειάδη που ήρθε για το σκοπό αυτό στο νησί από την Αθήνα πήραν ενεργό μέρος στην εκδήλωση ενόπλου κινήματος ενάντια στη δικτατορία τον Ιούλη του 1938. Η συμβιβαστική αντίληψη των βενιζελικών - φιλελεύθερων ηγετών της κίνησης που ενώ κατέλαβαν ένοπλα την πόλη των Χανίων δεν όπλισαν τον λαό, δεν αφόπλισαν την χωροφυλακή και τον στρατό και δεν περιόρισαν - φυλάκισαν τους παράγοντες του καθεστώτος επικεντρώνοντας την δραστηριότητά τους στην έκκληση προς τον Γεώργιο Β’ να ανατρέψει τη δικτατορία, οδήγησαν στην εύκολη καταστολή του κινήματος από τη δικτατορία. Οι κομμουνιστές, αν και δεν ακολούθησαν την τυχοδιωκτική «επικοινωνιακή» τακτική των αστών κινηματιών, βρέθηκαν ακόμα περισσότερο έκθετοι στο διωγμό και ο Βαγγέλης Κτιστάκης έφυγε για την Αθήνα όπου ανέλαβε με εντολή του ΚΚΕ τις προσπάθειες για συγκρότηση ευρύτερου αντι-δικτατορικού και αντι-πολεμικού μετώπου. Εκεί, στην παρανομία, θα τον βρει ο πόλεμος και η Κατοχή.
Επέστρεψε στην γενέθλια πόλη του την άνοιξη του 1944 με πολλαπλές ιδιότητες. Γραμματέας του Γραφείου Περιοχής Χανίων του ΚΚΕ αλλά ταυτόχρονα και αντιπρόσωπος της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης, της ΠΕΕΑ, της κυβέρνησης του βουνού. Πέρα από την οργανωτική ανάπτυξη του Κόμματος η αποστολή του περιλάμβανε την εισαγωγή και την εξάπλωση των θεσμών της Λαϊκής Εξουσίας στο νησί. Δεν ήταν εύκολο έργο.
Στις 13 Ιούνη 1944 μια ομάδα από Έλληνες χωροφύλακες και Γερμανούς ασφαλίτες περικύκλωσαν το σπίτι όπου κρυβόταν ο Βαγγέλης Κτιστάκης στην εβραϊκή συνοικία των Χανίων. Πρόλαβε να καταστρέψει σημειώματα και άλλα ενοχοποιητικά στοιχεία και παρουσίασε στους διώκτες του την πλαστή ταυτότητα που κατείχε. Η τελευταία θα γινόταν ίσως αποδεκτή εάν επικεφαλής του αποσπάσματος της Χωροφυλακής δεν ήταν ο ενωμοτάρχης Τζεϊράνης, ο οποίος για πολλά χρόνια υπηρετούσε στην καταδίωξη των κομμουνιστών. Αυτός τον γνώρισε. Λέγεται ότι κάποιοι από τους χωροφύλακες που τον συνόδευαν του ζήτησαν να προσποιηθεί πως δεν αναγνωρίζει τον καταζητούμενο Κτιστάκη. Τα Χανιά είναι τόπος μικρός και οι πράξεις των ανθρώπων είναι δύσκολο να μείνουν κρυφές. Ο ενωμοτάρχης φαίνεται πως απάντησε στις παραινέσεις: «Οχτώ χρόνια τον-ε κυνηγώ, κι εδά θα τον αφήσω;». Ο Βαγγέλης Κτιστάκης παραδόθηκε στους Γερμανούς και στάλθηκε στις φυλακές της Αγιάς για να υποστεί όλα τα μαρτύρια της ναζιστικής «ανάκρισης».
Η φυλάκισή του δεν κράτησε πολύ. Στις 16 Ιούνη, επιλέχθηκε για εκτέλεση μαζί μ’ ένα Γερμανό και δυο Ιταλούς αντιφασίστες. Στη διάρκεια της μεταφοράς του στον τόπο της εκτέλεσης ζήτησε από τους Γερμανούς στρατιώτες που τον συνόδευαν να επαναστατήσουν ενάντια στο ναζιστικό καθεστώς που οδηγούσε τη χώρα τους στον όλεθρο, στην ήττα και τον γερμανικό λαό στην εξαθλίωση και τη συμφορά. Οι δήμιοι ρίχτηκαν πάνω του και τον κατακρεούργησαν με τσεκούρι πριν ακόμα φτάσει στον τόπο της εκτέλεσης.
Η εκτέλεση του Βαγγέλη συγκλόνισε τα Χανιά και οδήγησε στην απόλυτη απομόνωση από τον λαό της Κρήτης εκείνους που συνεργάζονταν με τον κατακτητή και εκείνους που έβρισκαν τρόπους να συνδιαλέγονται μαζί του. Μόλις έγινε γνωστή η δολοφονία του η Κομματική Οργάνωση των Χανίων έβγαλε μια ανακοίνωση όπου, ανάμεσα σε άλλα, καλούσε σε τιμωρία των προδοτών που τον παρέδωσαν στους ναζί δολοφόνους. Λίγες ημέρες αργότερα ο ενωμοτάρχης Τζεϊράνης βρέθηκε νεκρός.
...
Στις 16 Ιουνίου του 1945, ο Νίκος Ζαχαριάδης γράφει στο Ριζοσπάστη, τιμώντας τη ζωή και το έργο του Βαγγέλη Κτιστάκη και αναφέρει γι’ αυτόν:
«Ένα σεμνό παλικάρι. Τόνε γνώρισα σε δύσκολες στιγμές του Κινήματός μας, όταν το Κόμμα μας προσπαθούσε ν’ ανοίξει το δρόμο προς μια μαζική δράση και δημιουργία. Στην προσπάθεια αυτή ο Κτιστάκης πρόσφερε όσα μπορούσε άγνωστος στους πολλούς, χωρίς επίδειξη, με μια θέληση επίμονη και με μια μετριοφροσύνη που ξεχωρίζουν τον πραγματικό αγωνιστή. Μα δίπλα σ’ αυτά ο Βαγγέλης είχε και μυαλό και έβλεπε καθαρά και μακρυά. Και είχε μια πίστη βουνό. Δεν τον τράνταζε τίποτε. Στρατιώτης στο μεγάλο στρατό των αγωνιστών δεν γνώριζε επιφύλαξη και δινότανε ολόκληρος, δίχως κανένα δισταγμό στον αγώνα μας. Αναλάμβανε τομείς στη δουλειά μας που και στα χρόνια ακόμα εκείνα της μισονομιμότητας πριν από το 1936 ήθελαν καρδιά γερή, ψυχραιμία, πραγματικό θάρρος, ωριμότητα. Μα δίπλα στον πραχτικό αγωνιστή ο διανοητής μελετούσε τα βασικά προβλήματα της χώρας και του αγώνα. Ξεχωριστά τον απασχολούσε το αγροτικό μας πρόβλημα, τα οικονομικά και πριν απόλα τα ζητήματα της ιδιαίτερης πατρίδας του που τόσο αγαπούσε. Στην «Κομμουνιστική Επιθεώρηση» συνεργαζόταν και βοηθούσε σοβαρά.
Έτσι ο Κτιστάκης συνδυάζει αυτά που χρειάζεται ο λαϊκός αγωνιστής. Θεωρία και πράξη. Έβλεπε καθαρά το δρόμο και το σκοπό μα την ίδια στιγμή καταχτούσε με τον αγώνα το δρόμο αυτόν, που τον έφερνε στο σκοπό.
Μα ο Βαγγέλης είχε και κάτι άλλο ακόμα: Ήταν και ένα μεγάλο παιδί, αγνό και με φλογερό ενθουσιασμό που τον έκαιγε μα που δεν ήθελε να τόνε δείχνει. Η παραμικρή επιτυχία μας τόνε συνάρπαζε και τον ενθουσίαζε. Μα και την πιο μεγάλη καταδρομή την τοποθετούσε σωστά, την αντιμετώπιζε ψύχραιμα και αποφασιστικά.
Μα τόνε πήραν η προδοσία και ο χιτλερισμός. Μα δεν τον έσβησαν. Αντίθετα, η θυσία του τον ξεσήκωσε ακόμα πολύ. Και τη στιγμή που οι προδότες δωσίλογοι γυρνάν λεύτεροι και γλεντούν την προδοσία τους, ο Λαός της χώρας μας και ιδιαίτερα οι συμπατριώτες και συναγωνιστές του έχουν σήμερα τη σκέψη στον αγωνιστή Κτιστάκη που δίπλα σε όσους άλλους μας έχουν γίνει σύμβολο και παράδειγμα.
Η Κρήτη και τα Χανιά, το ηρωικό νησί και η Δημοκρατική Ακρόπολή του πρόσφεραν μια ακόμα θυσία, πρόσθεσαν ένα ακόμα κρίκο στη μακρυά αλυσίδα των προσφορών για τη Λευτεριά που ξεκίνησε παλεύοντας τον καταχτητή και που την ολοκλήρωσή της θα τήνε βρει στο λεύτερο λαϊκό δημιούργημα της Λαϊκής Δημοκρατίας. Σαν ένα απ’ τα διαμάντια της θάναι και η Ελληνική Κρήτη. Το αγνό της παιδί της Ιδέας, το Βαγγέλη Κτιστάκη δε θα τόνε ξεχάσουμε ποτέ».
«Διδασκόμαστε από τους αλύγιστους της ταξικής πάλης, παίρνουμε παράδειγμα και συνεχίζουμε τον αγώνα στις μάχες του σήμερα, όπου ο χαρακτήρας έχει παραμείνει ο ίδιος, αντιιμπεριαλιστικός και αντιμονοπωλιακός, για τη λαϊκή εργατική εξουσία, όπου δε θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Με αισιοδοξία και πίστη στη δύναμη μας μπορούμε να ανατρέψουμε το σάπιο αυτό σύστημα, να διώξουμε τη Βάση του Θανάτου από την πόλη μας, να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας ανήκει και μας αξίζει.»
Αυτό είναι το μήνυμα με το οποίο ολοκλήρωσε την ομιλία του ο γραμματέας της Τομεακής Επιτροπής Χανίων Αλέκος Μαρινάκης, καλώντας τους παρευρισκόμενους μέσα από τους φορείς και τα σωματεία τους, να δώσουν το παρόν στον αμέσως επόμενο αγωνιστικό σταθμό, στην πανελλαδική πανεργατική απεργία την Τετάρτη 30 Μάη με ραντεβού στις 10 π.μ. στην πλατεία Νέων Καταστημάτων, όπως επίσης και στην μεγάλη πολιτική εκδήλωση – συνεστίαση με ομιλητή τον Θανάση Παφίλη, μέλος της ΚΕ, βουλευτή και κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΚΚΕ την Τετάρτη 6 Ιουνίου στις 8μμ στο Μάλεμε (αίθουσα πολιτιστικού συλλόγου) με θέμα «Υδρογονάνθρακες, δρόμοι ενέργειας, γεωπολιτικές και πολιτικές εξελίξεις. Η θέση του ΚΚΕ».

Δευτέρα 21 Μαΐου 2018

Το νέο βιβλίο του Κώστα Λάμπου, "ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΤΑΞΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. Η Μεγάλη πορεία της Ανθρωπότητας προς την Κοινωνική Ισότητα και τον Ουμανισμό"

Οι Εκδόσεις 
παρουσιάζουν το νέο βιβλίο του Κώστα Λάμπου

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΤΑΞΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
Η Μεγάλη πορεία της Ανθρωπότητας
προς την Κοινωνική Ισότητα και τον Ουμανισμό


Για να ξέρουμε πού βαδίζουμε είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε από πού ερχόμαστε και τι ζητάμε από την ιστορική μας αφετηρία μέχρι σήμερα. Στο βιβλίο αυτό, ο συγγραφέας μάς ταξιδεύει στις εξισωτικές κοινωνίες και τον «Πρωτόγονο Κομμουνισμό», την Αθηναϊκή Δημοκρατία, την Ιδανική Πολιτεία του Πλάτωνα, την Άριστη Πόλη του Αριστοτέλη, τα πρωτοχριστιανικά κοινόβια, το «Κράτος του Θεού», την Αγροτική Επανάσταση της Αγγλίας, την Κομμούνα της Θεσσαλονίκης, την Ουτοπία του Τόμας Μουρ, την Παρισινή Κομμούνα, το Πρόταγμα του Σοσιαλισμού, τη Συμβουλιακή Δημοκρατία, τα Ρώσικα Κοινόβια Μιρ, τα Κιμπούτς, την Κινέζικη Κομμούνα, τη Μεξικανική Επανάσταση, την Ισπανική Επανάσταση, τη Λαϊκή Εξουσία στην Ελλάδα, το Συνεταιριστικό Κίνημα και το Αγροτοβιομηχανικό συγκρότημα του Μοντραγκόν, το Γαλλικό Μάη, την Αυτοδιαχείριση στη Λατινική Αμερική, το Σάμμερχιλ, τη Μαριναλέντα και πολλούς ακόμα σταθμούς, μέχρι τα σύγχρονα κοινωνικά κινήματα των αντικαθεστωτικών, των "αγανακτισμένων", της Άμεσης Δημοκρατίας και της αλληλέγγυας και αχρήματης οικονομίας, που σηματοδοτούν τη σταθερή πορεία της Ανθρωπότητας προς την Άμεση Δημοκρατία και την Αταξική Κοινωνία, αφήνοντας την ίδια την Ιστορία να αναδείξει και να υποδείξει αυτή την εξελικτική πορεία ως τη μοναδική και ολοκληρωμένη απάντηση στη σημερινή καθολική συστημική κρίση, στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και στον φασιστικό παγκοσμιοκυβερνητικό ηγεμονισμό της.
Ο Κώστας Λάμπος δείχνει με σαφήνεια και τεκμηρίωση τη σταθερή εκατομμυριόχρονη εξέλιξη της Ανθρωπότητας προς έναν κόσμο κοινωνικής ισότητας και Άμεσης Δημοκρατίας, αποκαλύπτοντας την ιστορική αγωνία και τους αγώνες του Ανθρώπου και συνολικά των δυνάμεων της Εργασίας, της επιστήμης και του Πολιτισμού, για ένα καλύτερο κόσμο, ο οποίος δεν είναι μόνο επιθυμητός και αναγκαίος, αλλά σήμερα, στον 21ο αιώνα, είναι και εφικτός.
Ένα βιβλίο που μας βγάζει με ασφάλεια έξω από το λαβύρινθο των σκοταδιστικών μύθων και όλων των εξουσιαστικών ιδεολογιών, την νεοκλασική-νεοφιλελεύθερη τρομοκρατία-βαρβαρότητα και την κοινωνική κατάθλιψη-μοιρολατρία και μας οδηγεί στην ατομική και συλλογική αυτογνωσία, στη συνειδητοποίηση της θέσης μας στην κοινωνία και στην κατάκτηση της αυτοπεποίθησης πως μπορούμε να αλλάξουμε να πράγματα ώστε να ζούμε ειρηνικά και σε συνθήκες καθολικής ευημερίας ως ίσοι μεταξύ ίσων, ελεύθεροι και με αξιοπρέπεια. Ένα βιβλίο επίκαιρο, τολμηρό, καλογραμμένο, χρήσιμο και γεμάτο αισιοδοξία γιατί λύση υπάρχει, όχι στο Εγώ, αλλά στο Εμείς και όχι στο Επέκεινα αλλά στο Εδώ, στο Παντού και στο Τώρα. Ένα βιβλίο πρόκληση για ένα σύγχρονο και γόνιμο διάλογο, για κοινωνική-απελευθερωτική αντίσταση απέναντι στον καταστροφικό και απάνθρωπο καπιταλισμό σε όλες τις πιθανές παραλλαγές του.


Ζητήστε το σε όλα τα βιβλιοπωλεία, σελίδες 510, €21.30
ΝΗΣΙΔΕΣ Δεσπερέ 3, 54621 Θεσσαλονίκη
Τηλέφωνο: 2310 236575, info@nissides.gr, www.nissides.gr

Κυριακή 20 Μαΐου 2018

Η «Συνείδηση του Ζήνωνα» είναι το μείζον βιβλίο του Τριεστίνου Ιταλο Σβέβο και από τα αντιπροσωπευτικότερα του ευρωπαϊκού μοντερνισμού

    ΑΝΑ-γνώσεις....  



Η ψυχανάλυση ενός κατά συρροήν ψεύτη

Το άγαλμα του Ιταλο Σβέβο στην Τεργέστη

 γράφει ο Αναστάσης Βιστωνίτης*
  εφημ. Το Βήμα // 13/05/2018


Ιταλο Σβέβο

Η συνείδηση του Ζήνωνα
Μετάφραση Εφη Καλλιφατίδη, 
Επίμετρο Τζέιμς Γουντ
Εκδόσεις Αντίποδες, 2018
σελ. 604, τιμή 18 ευρώ





Το 1907 στην Τεργέστη ο ιταλός επιχειρηματίας Ααρών Εκτωρ Σμιτς συνάντησε έναν νεαρό Ιρλανδό που δίδασκε αγγλικά στη σχολή Μπέρλιτς της πόλης. Ηθελε να βελτιώσει τα αγγλικά του, αφού επρόκειτο να μεταβεί στη Μεγάλη Βρετανία για υποθέσεις της επιχείρησής του. Ο Σμιτς ήταν 46 ετών και ο Ιρλανδός 25 ετών. Η συνάντηση και η φιλία που αναπτύχθηκε ανάμεσά τους υπήρξανε καθοριστικές. Ο νεαρός ήταν ο Τζέιμς Τζόις και ο Σμιτς έμεινε στην παγκόσμια λογοτεχνία με το λογοτεχνικό του ψευδώνυμο Ιταλο Σβέβο.
Ο Σβέβο, έχοντας εκδώσει ήδη δύο μυθιστορήματα που πέρασαν εντελώς απαρατήρητα, είχε αποφασίσει να εγκαταλείψει τη λογοτεχνία. Ο Τζόις τον μετέπεισε και το 1923 ο Σβέβο με δικά του έξοδα εξέδωσε το μείζον έργο του Ησυνείδηση του Ζήνωνα, από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα του 20ού αιώνα και από τα αντιπροσωπευτικότερα του ευρωπαϊκού μοντερνισμού.
Η Συνείδηση του Ζήνωνα κυκλοφόρησε στη γλώσσα μας για πρώτη φορά το 1996, μεταφρασμένη από την Κούλα Καφετζή. Η νέα, εξαίρετη μετάφραση της αείμνηστης Εφης Καλλιφατίδη, που υπήρξε από τις κορυφαίες μεταφράστριές μας, είναι η δεύτερη. Ούτως ή άλλως το μυθιστόρημα ήταν ως πρόσφατα δυσεύρετο.
Ο πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος Ζήνωνας Κοζίνι πιστεύει πως είναι άρρωστος, αλλά δεν γνωρίζει γιατί - και για να θεραπευτεί, καταφεύγει στην ψυχανάλυση. Ο ψυχαναλυτής τού προτείνει να αφηγηθεί γραπτώς τη ζωή του προκειμένου να εντοπίσει και να λύσει τα προβλήματά του. Στο τέλος όμως ο Ζήνωνας καταλήγει στο συμπέρασμα πως η ψυχανάλυση (δηλαδή η εξομολόγηση) είναι άχρηστη και τη σταματά. Ο γιατρός του, που θεωρούσε πως η αυτοβιογραφία του πελάτη του «θα ήταν ένα καλό πρελούδιο στην ψυχανάλυση», απογοητευμένος που ο τελευταίος «παράτησε τη θεραπεία πάνω στο καλύτερο», τη δημοσιεύει, όπως λέει, «για εκδίκηση» και «ελπίζει να τον δυσαρεστήσει».

Πέντε ιστορίες σε μία

Ετσι αρχίζει το βιβλίο και αμέσως μετά μπαίνουμε στην καθαυτό αφήγηση από τον Ζήνωνα που αποτελείται από πέντε ιστορίες:
Στην πρώτη, που έχει τίτλο Το κάπνισμα, ο πρωταγωνιστής μάς εξιστορεί τις μάταιες προσπάθειές του να κόψει το κάπνισμα. Το κάθε «τελευταίο» τσιγάρο του δεν είναι ποτέ και το τελευταίο, γιατί και μόνο η ιδέα ότι δεν θα ξανακαπνίσει το κάνει ακόμα απολαυστικότερο.
Στη δεύτερη ιστορία, με τίτλο Ο θάνατος του πατέρα μου, ο υποχόνδριος αστός Ζήνωνας αρχίζει να «συνειδητοποιεί» (ή να πιστεύει) ότι η ζωή είναι μια ασθένεια και ότι ο θάνατος τη θεραπεύει. Εδώ έχουμε μιαν απίστευτη σκηνή, όπου ο πατέρας του, τη στιγμή που καταρρέει και πεθαίνει, σηκώνει το χέρι και κατά λάθος χαστουκίζει τον Ζήνωνα.
Στη συνέχεια μας εξιστορεί την Ιστορία του γάμου του. Γνωρίζεται και συναναστρέφεται την οικογένεια του Τζοβάνι Μαλφέντι, ο οποίος έχει τέσσερις κόρες: την Αντα, την Αυγούστα, την Αλμπέρτα και την Αννα. Κι ενώ ο ίδιος θεωρεί πως η Αυγούστα είναι άσχημη, αυτήν παντρεύεται στο τέλος. Ο αναγνώστης όμως, ο οποίος έχει αρχίσει να αποκτά μια καλή ιδέα του χαρακτήρα του Ζήνωνα, που ενώ μοιάζει να είναι ειλικρινής απέναντι στις αβεβαιότητες,  στον εαυτό του και στον αναγνώστη, ψεύδεται συνεχώς στους φίλους του (και αργότερα στη σύζυγό του), προβλέπει ότι την Αυγούστα θα παντρευτεί.
Αλλά αποδεικνύεται πως αυτός θα ήταν ένας καλός γάμος, μολονότι ο Κοζίνι αποκτά και ερωμένη ονόματι Κλάρα. Πιστεύει όμως ότι δεν απατά τη γυναίκα του και ότι αυτό είναι περίπου ένα από τα παράδοξα της ζωής: της δικής του και των άλλων.
Στο τελευταίο μέρος (Η ιστορία ενός εμπορικού συνεταιρισμού), μας αφηγείται τα σχετικά με μια επιχείρηση με τον σύζυγο της γυναικαδελφής του. Οπως παρατηρεί στο εξαίρετο επίμετρό του ο Τζέιμς Γουντ, ο Ζήνωνας είναι «ένας ανίκανος επιχειρηματίας που κατά τύχη τα καταφέρνει θαυμάσια». Οχι όμως εδώ.

Μια «διακήρυξη ελευθερίας»



Πώς μπορεί ο αναγνώστης να εμπιστευθεί έναν αναξιόπιστο αφηγητή; Ο οποίος μάλιστα το λέει καθαρά πως η γραπτή αφήγηση δεν μπορεί παρά να είναι ψέμα; Από την άλλη εν τούτοις, μιλώντας για τον εαυτό του αυτός ο αντιφατικός,  αναξιόπιστος και κατά συρροήν ψεύτης πιστεύει ότι φέρεται με ειλικρίνεια και ότι όσα πιστεύει είναι σωστά. Αλλά αν θεωρεί την ψυχανάλυση άχρηστη, ότι δεν μπορεί να αναλύσει τον χαρακτήρα του (και επομένως να τον θεραπεύσει), για ποιον λόγο εξομολογείται τη ζωή του; Είναι άραγε τα όσα γράφει «μια διακήρυξη ελευθερίας», ένας τρόπος να ξεφύγει από τις εμμονές του και σε τελική ανάλυση από τον ίδιο του τον εαυτό; Είναι και δεν είναι. Ο σπουδαίος Ιταλο Σβέβο καταφέρνει να μας μιλήσει με κωμικό τρόπο για την αίσθηση και το βίωμα του πόνου, πολλά χρόνια πριν ο Εμίλ Σιοράν «αποφανθεί» πως «η δυστυχία είναι αστεία».  
Ο Σβέβο, ακροβατώντας στο παραπάνω δίλημμα, μας έδωσε έναν από τους εκπληκτικότερους χαρακτήρες του μοντέρνου μυθιστορήματος, μεταφέροντας στην πρόζα δημιουργικής φαντασίας και στο πρόσωπο του αντιήρωά του εκείνο που πίστευε ένας άλλος Ζήνων, ο Ζήνων ο Ελεάτης: ότι αφού ο κόσμος μας είναι φαινομενικός, το ίδιο ισχύει και για τα μέσα με τα οποία τον κατανοούμε. Η ατέλειά του επομένως είναι ενδημική ασθένεια. «Η ζωή», λέει στο τέλος, «αντίθετα με τις άλλες αρρώστιες, είναι πάντα θανατηφόρα. Δεν επιδέχεται θεραπείες. Θα ήταν σαν να προσπαθούσαμε να βουλώσουμε τις τρύπες που έχουμε στο σώμα μας θεωρώντας τες πληγές. Θα πεθαίναμε από ασφυξία μόλις θεραπευόμασταν».

Eνα διαφορετικό big bang



Οι τελευταίες εγγραφές στην αφήγηση του Ζήνωνα έχουν ημερομηνία 24 Μαρτίου 1916. Τώρα πιστεύει πως είναι υγιής - και ας μην είναι. Και πώς, άλλωστε, όταν ταυτίζει τη ζωή με την αρρώστια; Η χρονιά βέβαια είναι σημαδιακή. Ο Ζήνωνας βρίσκεται στην Τεργέστη μόνος (η οικογένειά του είναι αλλού) και ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος μαίνεται.    
Τέλος εποχής. Τι θα ακολουθήσει; Ισως «κάποιος άνθρωπος... θα εφεύρει ένα ασύγκριτο εκρηκτικό μπροστά στο οποίο τα εκρηκτικά που υπάρχουν τώρα θα θεωρούνται αθώα παιχνίδια. Και κάποιος άλλος, επίσης όπως όλοι οι άλλοι, αλλά λίγο πιο άρρωστος απ' αυτούς, θα κλέψει αυτό το εκρηκτικό και θα αναρριχηθεί στο κέντρο της Γης για να το βάλει εκεί όπου θα έχει το μέγιστο αποτέλεσμα. Θα γίνει μια τεράστια έκρηξη... και η Γη, επιστρέφοντας στη νεφελώδη μορφή της, θα πλανιέται στους ουρανούς χωρίς παράσιτα και χωρίς αρρώστιες».
Ο εκπληκτικός αυτός συγγραφέας τελειώνει το μυθιστόρημά του με ένα big bang, πολλά χρόνια προτού δημοσιευθεί (το 1950) η άλλη θεωρία του big bang, που έχει επικρατήσει, για τη γέννηση του Σύμπαντος!  

___________

Σάββατο 19 Μαΐου 2018

Αβραάμ Ορτέλιους: Ποιος ήταν και γιατί τον τιμά με doodle η Google ...


Αβραάμ Ορτέλιους, ο δημιουργός του πρώτου σύγχρονου άτλαντα ...

Ο Φλαμανδός Αβραάμ Ορτέλιους υπήρξε ένας από τους πρωτοπόρους της χαρτογραφίας. Το 1570 δημοσίευσε τον πρώτο σύγχρονο άτλαντα («Theatrum Orbis ...
Στον δημιουργό του πρώτου άτλαντα, Αβραάμ Ορτέλιους, είναι αφιερωμένο το σημερινό Doodle της Google. Ο Φλαμανδός χαρτογράφος και γεωγράφος θεωρείται «υπεύθυνος» για τη σχεδίαση του Theatrum Orbis Terrarum (Θεάτρου του Κόσμου).


Η καταγωγή του ήταν βαυαρική, από το Άουγκσμπουργκ στον σημερινό νότο της Γερμανίας, αλλά γεννήθηκε -σύμφωνα με τη Wikipedia- στις 14 Απριλίου του 1957. Άρχισε τις σπουδές του στον θείο του Γιάκοπ φαν Μέτερεν και στη συνέχεια εμπλούτισε τις γνώσεις του, μαθαίνοντας ελληνικά, λατινικά και μαθηματικά.
Εργάστηκε ως βιβλιοπώλης και εκεί απέκτησε μια πιο… στενή σχέση με το χαρτί. Στις 20 Μαΐου του 1570 τύπωσε την πρώτη έκδοση του Theatrum Orbis Terrarum, τον οποίο 42 φορές, τα επόμενα 42 χρόνια, σε επτά γλώσσες.
Ως το τέλος της ζωής του δημοσίευσε αρκετούς χάρτες, ενώ το 1575 έγινε επίσημος χαρτογράφος του Ισπανού βασιλιά, Φίλιππου Β΄. Στον Ορτέλιους πιστώνεται πως ήταν από τους πρώτους χαρτογράφους που πρόσθεταν τις πηγές και τα ονόματα των δημιουργών των αυθεντικών χαρτών.
Για να ανοίξει τους ορίζοντές του, αλληλογραφούσε παράλληλα με επιστήμονες και ουμανιστές από όλη την Ευρώπη, κάτι που τον κατέστησε ως έναν από τους μεγαλύτερους διανοούμενους της εποχής του.
Ο Ορτέλιους, που είναι το πρόσωπο του Doodle της Google άφησε την τελευταία του πνοή στις 28 Ιουνίου 1598 και πίσω του μια σημαντική παρακαταθήκη για την ανθρωπότητα.

~~~~~~~~~~~
Αβραάμ Ορτέλιους
Χαρτογράφος
Αποτέλεσμα εικόνας για Αβραάμ Ορτέλιους
Ο Αβραάμ Ορτέλιους ήταν Φλαμανδός χαρτογράφος και γεωγράφος, ο οποίος αναγνωρίζεται ως δημιουργός του πρώτου σύγχρονου άτλαντα, του Theatrum Orbis Terrarum. Η καταγωγή του ήταν από το Άουγκσμπουργκ.Βικιπαίδεια
Γέννηση14 Απριλίου 1527, Αμβέρσα, Βέλγιο

Το «ανδρόγυνο της Αγίας Παρασκευής», υπόδειγμα για τους άλλους παντρεμένους



Ποιο ήταν το περίφημο «ζευγάρι της Αγίας Παρασκευής» που ζούσε στο Θησείο. Ήταν υπόδειγμα για τους παντρεμένους μέχρι που τυχαία αποκαλύφθηκε η πικρή αλήθεια…

Στην παλιά Αθήνα, κοντά στο Θησείο, υπήρχε κάποτε η συνοικία της Αγίας Παρασκευής, που δεν υπάρχει σήμερα. Σε κάποιο σπιτάκι κατοικούσε ένα ανδρόγυνο: Ο Θάνος και η Παγώνα Παγιαυλή. Ο κόσμος τους έβλεπε και τους ζήλευε, γιατί έμοιαζαν «σαν δύο αληθινά πιτσουνάκια», όπως γράφει ένας παλιός χρονικογράφος. Το ζευγάρι αυτό είχε γίνει υπόδειγμα για τους άλλους παντρεμένους κι όλοι προσπαθούσαν να μιμηθούν το «ανδρόγυνο της Αγίας Παρασκευής». Ένα βράδυ, μερικοί φίλοι πέρασαν απ έξω κι άκουσαν γυναικείες φωνές και κλάματα. Κατάλαβαν τότε πως ο άνδρας έδερνε την γυναίκα του. Δεν είπαν τίποτα κι έφυγαν. 
Την επομένη το ανδρόγυνο παρουσιάστηκε σαν να μην συνέβαινε απολύτως τίποτα. Αυτό κράτησε περισσότερο από μήνα, ώσπου από στόμα σε στόμα μαθεύτηκε το μυστικό: κάθε νύχτα τις έτρωγε η Παγώνα από τον Θάνο και την ημέρα παρουσιαζόταν σαν το πιο αγαπημένο κι ευτυχισμένο ζευγάρι της Αθήνας. 
Από τότε και για πολλά χρόνια, όταν οι Αθηναίοι έβλεπαν κανένα ανδρόγυνο να υποκρίνεται πως είναι αγαπημένο, έλεγαν ότι μοιάζει με το «ανδρόγυνο της Αγίας Παρασκευής» και μερικοί χρησιμοποιούν ακόμη την έκφραση....

Ιδού πως καταστρέφουν την Ελλάδα...


          Ιδού πως καταστρέφουν την Ελλάδα...         

Ακόμα ένας κλάδος του πρωτογενούς τομέα καλείται να περάσει από την «Προκρούστεια κλίνη» της παγκοσμιοποίησης. Είναι ο κλάδος της αιγοπροβατοτροφίας, της παραγωγής δηλαδή αιγοπρόβειου κρέατος και γάλακτος από το οποίο παρασκευάζεται το εθνικό προϊόν η «φέτα», παραδοσιακά γιαούρτια, καθώς και πλήθος γαλακτοκομικών προϊόντων ΠΟΠ (Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης) και ΠΓΕ (Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης). Αποτελεί δε, σημαντικό οικονομικό και όχι μόνο, στυλοβάτη, της ελληνικής επαρχίας.
Το πολιτικό σύστημα, διαχρονικά, φροντίζει γι’ αυτό με πολλούς και ποικίλους τρόπους:
-- Με τις ανεξέλεγκτες εισαγωγές. Η χώρα μας είναι ξέφραγο αμπέλι στις εισαγωγές νωπού πρόβειου γάλακτος ή σκονογάλακτος , τυριών και τυρομάζας καθώς και άλλων γαλακτοκομικών προϊόντων που παρασκευάζονται στο εξωτερικό και «βαφτίζονται» στην Ελλάδα.
-- Με την εσωτερική υποτίμηση. Η μείωση των εισοδημάτων και η συνεπαγόμενη μείωση της κατανάλωσης βασικών διατροφικών προϊόντων, έχει οδηγήσει τον καταναλωτή να αγοράζει αντί για φέτα υποδεέστερα τυροκομικά προϊόντα όπως π.χ. το πολύ φτηνότερο λευκό τυρί.
-- Με την αλλαγή νομοθεσίας. Η παρασκευή παραδοσιακού ελληνικού γιαουρτιού, μπορεί πλέον να γίνεται νόμιμα από εισαγόμενο γάλα.
-- Με την σκανδαλώδη συναίνεση του πολιτικού συστήματος, σε βαθμό εθνικής προδοσίας, στην εξαίρεση της φέτας από την προστασία ΠΟΠ στις εμπορικές συμφωνίες ΕΕ-Καναδά (CETA) και ΕΕ-Νοτιοαφρικανικών χωρών (Ν. Αφρική, Λεσότο, Μποτσουάνα, Μοζαμβίκη, Ναμίμπια, Ζουαζιλάνδη).
-- Με την ανυπαρξία εθνικού σχεδιασμού, από την παραγωγή μέχρι την διάθεση των τελικών προϊόντων. Καμία μέριμνα για την γενετική βελτίωση και την προστασία των ζώων, την διαχείριση των βοσκοτόπων, το ποιοτικό έλεγχο ζωοτροφών και τυροκομικών προϊόντων. Ανυπαρξία εθνικής πολιτικής για τις εξαγωγές οι οποίες γίνονται από τους επιχειρηματίες αυτόνομα και με βάση τον ανταγωνισμό της χαμηλότερης τιμής καθώς επίσης για το άνοιγμα νέων διεθνών αγορών και τη κατανάλωση των προϊόντων από τα εκατομμύρια των τουριστών που επισκέπτονται τη χώρα μας.
Από τον συνδυασμό των παραπάνω παραγόντων, η μείωση του εισοδήματος των παραγωγών αιγοπρόβειου γάλακτος φέτος θα ξεπεράσει το 30%. Πιο αναλυτικά: α)περιορίζεται η περίοδος παραλαβής γάλακτος, έως και 2 μήνες. Έτσι, πολλοί παραγωγοί, θα παραδώσουν κατά 20% λιγότερο γάλα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. β) μειώθηκε ήδη από 10-15% (ανάλογα με την περιοχή, την ποσότητα και το τυροκομείο) η τιμή διάθεσης του γάλακτος. Σ’ αυτά αν προσθέσουμε τις αυξήσεις σε φόρους, εισφορές, εφόδια κλπ, η μείωση εισοδήματος των παραγωγών αιγοπρόβειου γάλακτος, αγγίζει το 40%. Κατάσταση μη αναστρέψιμη αφού δεν είναι στις προθέσεις του παρόντος πολιτικού προσωπικού, ως πιστού στη παγκοσμιοποίηση, να αντιστρέψει τις προαναφερθείσες αιτίες.
Η Ελλάδα με 14,3 εκατ. γιδοπρόβατα (2010), μοιρασμένα σε 100.000 οικογένειες, κατέχει την 1η θέση στην ΕΕ σε παραγωγή πρόβειου γάλακτος ενώ είναι 3η σε αριθμό προβάτων με 8,9 εκατ. ζώα. Η αιγοπροβατοτροφία στην Ελλάδα συμμετέχει κατά 45% στην συνολική ακαθάριστη αξία της ζωϊκής παραγωγής και κατά 15% στη συνολική αξία της γεωργικής παραγωγής. Η ετήσια παραγωγή φέτας ανέρχεται σε 120.000 τόνους. Οι εξαγωγές φέτας ανέρχονται σε 45.000 τόνους που αποφέρουν έσοδα 220 εκατομμύρια ευρώ, ενώ η παγκόσμια ζήτηση, εξαιτίας της οποίας γίνεται και η διαμάχη, φτάνει τους 400.000 τόνους. 
Στο κλάδο απασχολούνται πάνω από 350.000 εργαζόμενοι. Η αιγοπροβατοτροφία προσφέρει διατροφική αυτάρκεια στη χώρα μας σε αιγοπρόβειο κρέας και σε πολλά γαλακτοκομικά προϊόντα, ενώ με το γάλα παρασκευάζονται εκτός από τη φέτα τα παραδοσιακά γιαούρτια και δεκάδες άλλα προϊόντα ΠΟΠ και ΠΓΕ υψηλής βιολογικής αξίας, σε αντίθεση με εισαγόμενα διατροφικά «σκουπίδια» των πολυεθνικών. Αποτελεί επιπλέον την ισχυρότερη αντίσταση στη χειρότερη μορφή εξάρτησης, τη διατροφική, που επιδιώκει η παγκοσμιοποίηση.
Το εθελόδουλο πολιτικό σύστημα, αργά και σταθερά, εκτελώντας μονίμως τις εντολές και τις οδηγίες των εκτός Ελλάδας πατρόνων του, της γερμανικής ΕΕ και των πολυεθνικών, έφερε και αυτόν το πρωτογενή τομέα παραγωγής στο χείλος του γκρεμού. Αναγκάζει τους κτηνοτρόφους να πωλούν, να σφάζουν ή να υποσιτίζουν τα ζώα τους και οδηγεί τους ίδιους στην οικονομική καταστροφή. Κατάφερε το ακατόρθωτο. Να κάνει ένα κλάδο από τον οποίο παράγεται ένα προϊόν με τεράστια παγκόσμια ζήτηση να κινδυνεύει με αφανισμό. Ένα κλάδο με σημαντικότατη προσφορά στην εθνική οικονομία, που αξιοποιεί άριστα τις ελληνικές εδαφο-κλιματικές συνθήκες, που αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στη διατήρηση του κοινωνικού ιστού της ελληνικής επαρχίας, με προαιώνια παράδοση και προσφορά στον ελληνικό πολιτισμό, που κράτησε όρθιους τους Έλληνες σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και πείνας.
Για άλλη μια φορά καταδεικνύεται η αναγκαιότητα σύμπηξης των πατριωτικών δυνάμεων που θα δώσουν τη μάχη για την εθνική, παραγωγική, κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική ανασυγκρότηση της χώρας μας.
Ανδρέας Κλαυδιανός 
____________
Iskra
https://iskra.gr/%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CF%8D-%CF%80%CF%89%CF%…/